A verdade é que nin me fixara no de subir o adxunto, desculpade o despiste.
De todas maneiras como non podo subir fotos de máis de 256Kb, vou facelo á antiga usanza a ver se hai sorte e sae. Pinchando enriba amplía a imaxe.
Como podedes ver as patacas do fondo do bancal, que son as que puxen sobre cartón non están tan bonitas coma as que puxen sobre follas de xornal as máis achegadas á cámara). Tiven moitos erros e aínda estou pendiente de voltar a facer plantación en xullo correxindo estes erros a ver que pasa, pq é evidente que comparado cos patacais que hai arredor a cousa non vai ser tan productiva. O consolo que teño é saber que está funcionando noutras zonas do país e do mundo, e se non é tan rentable a nivel productivo actualmente é máis polos meus erros que polo sistema de cultivo "per se".
Unhas das avantaxes que lle estou atopando a esta maneira de poñer as patacas (non tanto polo sistema de cultivo senón polo de poñelas en pequenos trozos de terra separados entre si), é que non lles está atacando o escarabello da pataca. A foto de debaixo é do patacal que plantou miña nai e que está a uns 20 metros do meu. Pois ela xa tivo que sulfatar un tratamento contra o escarabello, mentres que eu aínda non atopei nin o primeiro entre as miñas plantas. Acho que influen niso diversos factores, se supón que para a praga é máis rentable enerxéticamente e con fins reproductivos asentarse nun patacal grande, no que poden moverse con facilidade dunha planta a outra propagándose por todo o cultivo con pouco gasto enerxético, mentres que non lles é tan rentable asentarse nunha ducia de pataqueiras (que por outra banda son sinxelas de manter se aparecera a praga sacándoos manualmente en canto aparecen os primeiros). Isto é importante, pq a miña intención é que as miñas pataqueiras esten máis tempo na terra que as de miña nai agadando optimizar o seu redemento a base se seguir cubrindo con palla.
A principal ventaxa é a comodidade para plantalas e recollelas, e o estou enfocando a ver se, no futuro, este sistema me valdría para aproveitar ocos da horta que non son moi útiles. Refírome a poñer varios parches de patacas por exemplo onde tiven a composteira o mes pasado, esa esquina que fica perdida de 2 x 2 metros xunto ó valado, onde estaba o galiñeiro, un oco entre os bancais e o camiño... Eses espazos que non nos valen polas súas carácterísticas para facer demasiadas cousas pero que si podemos prescindir deles poñendo unha patacas alí durante uns meses case esquecidas.
Nos non somos especialmente pataqueiros na casa, por iso nos plantexamos poñer pequenos trozos con patacas nos bancais ó longo de todo o ano. A producción evidentemente noutros meses non será coma esta tempada, pero así tm dispoñemos con máis frecuencia de patacas novas.
Outra opción que comtemplamos é diversificar o cultivo de tubérculos con aguaturmas (non sei o nome en galego), boniatos... e planificar a alimentación do inverno combinando na horta tubérculos (que nos bancais como drenan moi ben nos permiten algo de marxe coas choivas), raíces (cenouras, rábanos, chirivías, remolacha e demáis) e verdura de folla. Con isto e un pequeno invernadeiro duns 30 m2 pensamos que poderíamos capear a parte principal da alimentación do inverno (no que respecta á horta) combinado coas conservas que fagamos cos productos do verán.