Unhas dúbidas que teño: comezo a verme nesa situación que ti te viches fai 4 anos e as miñas estimacións andaban preto ó considerar 2 ferrados por persoa (1000 m2) para alimentación basada principalmente en lactoovovexetariana complementada con algo de carne procedente de galiñas, coellos e pesca (estou no Morrazo). Eu cheguei a esta conclusión por outras vías (non tan sesudas nin metódicas). A familia de meu pai vivía no seu tempo relativamente ben para a época sendo 6 membros de familia, pero claro, tiñan terras, viñas e algo de gando. Meu avó era mestre canteiro e traia uns ingresos extra a casa. Facendo os cálculos con meu pai saíanos que tiñan uns 2 ferrados por membro familiar pero nunha vida bastante escrava (levantarse ás 5 da mañan para levar o gando ó monte antes de ir a escola de demáis...) e contaban con monte comunal onde sacaban o estrume, a leña e levaban o gando a comer. Tiñan tamén uns 2000 m2 de viñas para casa.
Por outra banda lendo a "absurda" lei galega do solo con respecto ó urbanismo no rural consideran o espazo mínimo para unha explotación agrícola, gandeira ou forestal uns 4000m2 xuntos ou uns 6000m2 cuadrados en varias pezas. Iso dábame unha referencia aproximada de entre 1 e 1,5 ferrados por persoa, considerando unha familia estandart de 4 membros, pero non confio demasiado nestes cálculos pq estas leis están máis basadas en fins especulativos que en cálculos máis fiables coma os que ti ofreces.
O terceiro dato o conseguín lendo nun libro de permacultura (non lembro se foi o de Mollison ou o Gaia's Garden de Toby Hemenway) os calculos de 1000 m2 por persoa en cultivo biointensivo traballando sobre todo horta (Vin arriba que poñías a referencia de 60/30/10 de grao/pataca/horta), eles darían moita máis importancia á horta e o que si me parece evidente é que se reducimos a cantidade de consumo de grao a un 30% e incrementamos o de horta precisaríamos moita menos terra. Non cho podo argumentar con datos agora mesmo, pero o consumo de tanto grao basado na pirámide de alimentación de Harvard do '92 que ó seu tempo é corrección da dos anos 50 a raíz do boom da revolución verde, demostrou incrementar os problemas de obesidade, cardiovasculares e de diabetes en poboacións de estudo, mentres que estudios máis actuais do sistema de alimentación da poboación cubana reducindo o consumo de cereais e incrementando o de horta/froita aporta unha maior saúde en xeral (tería que buscar exactamente os datos de alimentación por calorías/día dos cubanos, pero si podo garantir que comparado coa dieta do resto dos paises occidentais consumen moitísima menos carne e cereal.
Por último, e 4º, lembro ver un video dunha parella americana que conseguía vivir autosuficientemente a nivel alimentar (non enerxía nin outros imputs) cunha superficie de 1/2 acre combinando bosque comestibel con horta biointensiva, o que me levou a considerar outra vez os 1000m2 persoa.
A min se me plantexan tm outras cuestións polas prácticas que agora mesmo temos no noso día a día en casa, e son por exemplo a aplicación de técnicas de conservación para o inverno, aproveitando a bonanza da horta no verán, que comecei seguindo as propostas do libro de Jonh Seymour e rematei tirando directamente da miña avoa que cos seus 84 é unha xoia



Finalmente hai un tema ó que por moito que lle dou voltas non atopo demasiada solución e é o tema dos lípidos, aceites ou graxas. Non vexo clara que vía pode ser adecuada para a producción/obtención destes sen recurrir á tradicional graxa de porco. Antigamente en Galiza tiñamos grandes oliveiras que a raíz do conflito da Beltranexa cos Católicos estes ordearon arrincar como castigo todas as oliveiras de Galiza excepto as das igrexas para producir aceite para as lámpadas destas. Evidentemente foi un coñecemento perdido que tímidamente se comeza a recuperar en zoas coma Quiroga, máis nas rías baixas soio temos que cruzar o Miño para observar as grandes e orgullosas oliveiras que os nosos irmás portugueses soen ter nos eidos das súas casas. Non teño nin idea da producción destas e penso que por suposto a calidade tampouco é a do aceite do sur, máis penso que é un tema no que terei que profundizar co tempo. Polo de pronto conseguín un contacto duns productores de aceite de oliva na zona de Bragança que se ben son poductores a nivel industrial sempre se pode aprender algo. O ideal sería contactar cun veciño da zona de Valença ou por aquí pola raia que climáticamente é máis similar ó meu territorio. Outra forma de acceso ós lípidos vexetais que temos a sorte de poder aceder nas rías é ó aguacate, pero é un tipo de graxa temporal e complementario, xa que non dan todo o ano (si moitos meses) e non sei se hai maneira de conservalo.